Wikileaks

Askotan hitz egiten da prentsa askatasunaz, baina errealitatean askotan (gehiegitan), zentsuraren baten menpe egon ohi dira komunikabideak. Horregatik, guztiok harritu gaitu wikileaks webguneak Irak eta Afganistaneko gerren inguruko ezkutuko informazioa eman izanak.

XXI. Mendean, ezinbestekoa dirudi gizarteak gatazka armatu eta hondamendi handien inguruko informazioa izateak, eta egia osoa jasotzea oso zaila den arren, tamalgarria da kontu hauen inguruan bizi dugun desinformazio egoera. Argi dago hedabide handiek, interes politiko-ekonomiko sakonak dituztela, eta beraz nolabaiteko autozentsura ezartzen dute hauek babestu ahal izateko. Txikiek berriz ez dute informazio hau eskuratzeko biderik izaten eta ezta ere botereari aurre egiteko errekurtsorik. Alde honetatik, teknologia berrien agerpenak, eduki hauek zabaltzeko plataforma ezinhobea eskeintzen dute; sarearen bitartez, komunikabide tradizionalek eskeini ezin dezaketen sakontasuna eman eta komunikazio interaktiboaren abantailak aprobetxatu baitaitezke. Horrla, informazioaren nolabaiteko askatasuna ekarri du internetek, bertan askoz zailagoa izanik edukiak mugatzea eta kanpotik zentsura eragitea.

Gertaera honek, aurrekari historiko bat ezarri dezake kazetaritzan, munduaren irudi errealago bat transmitituko den garai bati hasiera emateko, plataforma zaharren eta berrien arteko elkarlanean. Ez dirudi baina epe laburrean hala gertatuko denik, informaziorik gabeko gizarte bat manipulatzea askoz ere errazagoa baita.