“Nunca tantos habían sido incomunicados por tan pocos” Eduardo Galeano
Goiburuan idatzitako esaldiak argi azaltzen du XXI. mendean, “komunikazioaren aroa” den honetan, gizarteak bizi duen dikotomia: komunikazioa vs inkomunikazioa.
Teknologia berriek (internet, telefefono mugikorrek…) harremanetarako ate berriak zabaldu dituzte; ate horiek ordea, batzuetan ez dute komunikazioaren paradisura eramaten. Asko dira atea ireki, eta barrunbe beltz batean murgiltzen direnak; komunikazio eta harreman berrien bila ibili eta kasik ohartu gabe, inkomunikazioaren bakardadearekin tupust egiten dutenak.
Ez dut ezer berririk azaltzen, teknologia berri hauek harreman berriak egiteko, edota ditugunak sendotzeko baliagarriak direla aipatzean. Baina egia da baita ere, aurrez aurreko harremanak, pantaila baten atzean ezkutatzeko aurkerarik ematen ez duten horiek, egunetik egunera zailagoak egiten zaizkigula.
Gaur egun, Tuenti edota mezu laburren bidez komunikatzen da gazteria. Amodio eta maitasun gutunak ahaztu ditugu, nahiago dugu Tuenti bidez adierazi, aurrez aurrekoak lotsa ematen baitigu. Ez dugu adorerik kasik (alkohola ez badago medio behintzat) taberna zuloetan harreman berriak egiteko, nahiago dugu ordenagailuko pantaila eta teklatua ezkutu moduan erabili. Adibideak milaka dira.
Nahiago dugu aurrez aurreko erlazio horiek ekidin, eta teknologia berrien itzalean aritu, inkomunikaziora daramaten ateak zabalduz.
No hay comentarios:
Publicar un comentario